Hoe betrek je jongeren in de energietransitie?

Waarom pakken ze hun rol niet?

“Ze hebben een soort fatalistisch gevoel. Het idee dat de planeet stuk is en dat het alleen maar erger wordt. Daardoor krijg je een soort ‘numb-heid’. Wat kan ik er nog aan doen? En al zouden ze verantwoordelijkheid nemen, dan nog zetten ze grote vraagtekens bij wat het oplevert. Want dat is voor deze generatie heel belangrijk. De benefits moeten altijd heel erg dicht bij henzelf liggen. Iets doen voor de planeet, voor later, weegt niet op tegen de pijn die ze nu voelen in hun portemonnee. Je scooter wegdoen voor een duurdere elektrische scooter omdat die schoner is? Dat gaat er bij het puberbrein maar moeilijk in.”

Hoe kun je benefits dichterbij brengen?

“Je moet het heel overzichtelijk voor ze maken. Duidelijk maken wat hun aandeel is in datgene wat je van hen vraagt. Ik vergelijk het altijd met de pennyrekening-spaarpot van de Postbank vroeger. Als je daar geld indeed, dan zag je meteen wat je gespaard had. Zoiets werkt bij tieners. Misschien moeten we wel met apps de eigen transitie inzichtelijk maken. Als jij je rol in de energietransitie pakt, dat je dan meteen ziet wat het oplevert. Op zo’n manier kun je jongeren beter overtuigen om juiste keuzes te maken.”

Wantrouwend

Isabelle is zich ervan bewust dat de generatie Z wantrouwend ten opzichte van de overheid staat en is hier bij het ontwikkelen van communicatie voor de gemeente Amsterdam voortdurend mee bezig.

“Ik onderzoek voortdurend hoe we beter en dichter bij ze kunnen komen. We zijn heel erg van de ouderwetse zendkanalen altijd geweest. Eén van de belangrijkste adviezen is, ga met jongeren in gesprek en laat hen ook meedenken en co-creëren. Dan zie je wat voor hen werkt en hoe je bepaald gedrag of actie kunt verwachten. We hebben dat gedaan bij de HPV-campagne. Vaccinatie ligt natuurlijk heel gevoelig. We zijn toen eerst met 16 jongeren in gesprek gegaan. Daar kwamen een paar drijfveren heel duidelijk naar voren: Geld, gemak, angst. Die drie sowieso. En in het verlengde daarvan: je wil jezelf beschermen en je wil er niet meer over nadenken. Die drijfveren hebben we verwerkt in een campagne waarbij het ook heel duidelijk uitspraken van jongeren zelf waren. Met succes. De eerste week na de campagne is het aantal vaccinaties verdubbeld.”

Waar ze op ‘aan’ gaan

Tot slot heeft Isabelle nog een paar tips waarmee je jongeren meer kunt betrekken bij je communicatie.

“Jongeren luisteren liever naar elkaar, de peers, dan naar autoriteiten of naar ouders. Dus hou daar rekening mee. Zorg daarnaast dat de content dynamisch is en vooral visueel. Hoe meer beleving je in je communicatie over kan brengen, hoe sneller je jongeren weet te raken. Dat geldt natuurlijk ook voor communicatie in de energietransitie.

Over transitie gesproken: Dat is best wel abstract. Maak daarom inzichtelijk waar je het over hebt. Wat betekent het? Hoe ziet het eruit? Wat verwacht je? Wat levert het op? In al die stapjes kun je jongeren heel duidelijk meenemen. Geef jongeren daarbij de regie. Wij volwassenen zijn daar bang voor. Maar met goede informatie en coaching kun je veel bereiken. Geef je ze de regie dan voelen ze zich serieus genomen. Dan zijn ze ineens belangrijk en dan zul je zien dat je meer voor elkaar krijgt.”